Herman Arend Ferguson

Ir. H.A. Ferguson (rond 1965)

Herman Arend Ferguson (Voorburg, 25 februari 1911 - Voorburg, 10 april 1997) was een Nederlands waterbouwkundige die heeft bijgedragen aan waterbeheer in Nederland. Hij speelde een centrale rol in de herstelinspanningen na de inundatie van Walcheren in 1944 en de werken om de schade te herstellen de stormvloed van 1953. Hij bekleedde hogere functies bij Rijkswaterstaat, schreef verschillende belangrijke publicaties over waterbouwkunde en werd benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Leven en carrière

Herman Arend Ferguson werd geboren op 25 februari 1911 in Voorburg, de zoon van George Ferguson en Francesca Hermina van den Brandhof. Zijn familie was van Schotse afkomst, maar was al enkele generaties in Nederland en koloniën. Hij studeerde in 1938 af als civiel ingenieur aan de Technische Hogeschool in Delft. Na zijn afstuderen trad hij toe tot Rijkswaterstaat bij de studieafdeling van de Directie Benedenrivieren van dr.ir. Johan van Veen.

In 1945–46 maakte Ferguson deel uit van de Dienst Droogmaking Walcheren, die werd opgericht om Walcheren zo snel mogelijk weer droog te leggen na de inundatie van het eiland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij komt voor in de sleutelroman van A. den Doolaard "Het verjaagde water". Hierin wordt hij ir. Rafelding genoemd.

Na de drooglegging van Walcheren en het einde van de 2e Wereldoorlog moest hij in militaire dienst, en was o.a, bij de Genie in Nederlands Indië. Na repatriëring in 1951 werd hij hoofd van de Studiedienst van Rijkswaterstaat in Vlissingen. Na de stormvloedramp van 1953 kwam hij bij de Dienst Dijkherstel Zeeland. Na het herstel van de beschadigde dijken werd de Deltadienst opgericht om de Deltawerken uit te voeren, en Ferguson werd hoofd van de Waterloopkundige Afdeling van die dienst. Dit bleef hij tot 1960, in welk jaar hij Hoofdingenieur-directeur werd van de Directie Benedenrivieren. In 1968 werd hij hoofd van de Deltadienst, wat bij bleef tot zijn pensioen in 1976.[1] In deze functie volgt hij ir. J. Volkers op en werd hij opgevolgd door ir. Hein Engel.

Hij was met name betrokken bij de noordelijke Deltawerken, zoals de Haringvlietsluizen, en de sluiting van het Brouwershavense Gat. Dit wordt de detail beschreven in de publicatie "Delta Visie".

Eerbetoon

In 1987 kreeg hij een ere-doctoraat van de TU Delft, en hij was ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1971)[2]. Daarnaast had hij nog de Vlag-orde van Zuidslavie (1971) en de orde van verdienste van Italië (1973).

Publicaties van Ferguson

Vakinhoudelijke publicaties

Algemene publicaties

Zie de categorie Herman Arend Ferguson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.