Halcampa chrysanthellum

Halcampa chrysanthellum
Halcampa chrysanthellum (midden, nr. 3) met Scolanthus callimorphus (links) en Peachia hastata (rechts)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Cnidaria (Neteldieren) Klasse: Anthozoa (Bloemdieren) Onderklasse: Hexacorallia Orde: Actiniaria (Zeeanemonen) Familie: Halcampidae Geslacht: Halcampa
Soort
Halcampa chrysanthellum (Peach in Johnston, 1847) Originele combinatie Actinia chrysanthellum
Synoniemen
Lijst Halcampa kefersteini (Keferstein, 1863) Xanthiopus bilateralis Keferstein, 1862 Xanthiopus vittatus Keferstein, 1862 Peachia chrysanthellum Peachia fultoni Wright, 1860 Halcampa andresii Haddon, 1885 Halcampa arenacea Haddon, 1886 Halcampa arenarea Haddon Halcampa arenaria (Haddon, 1886) Halcampa chrysantellum Halcampa ckrysantellum Halcampa crysanthellum (Peach in Johnston, 1847) Halcampa kefersteini Andres, 1883 Halcampella chrysanthellum (Peach in Johnston, 1847)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie

Halcampa chrysanthellum is een zeeanemonensoort uit de familie Halcampidae. Halcampa chrysanthellum werd in 1847 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Peach in Johnston .

Deze gravende zeeanemoon heeft een zeer langwerpige, wormachtige zuil met een ronde voet die opgeblazen en bolvormig kan zijn. Het onderste deel van de kolom heeft microscopisch kleine klevende papillen waaraan gewoonlijk talrijke zandkorrels hechten. De tentakels zijn kort, 12 in aantal. Lengte van de kolom is maximaal 70 mm, diameter tot 5 mm. De kolom is wit, bleekgeel of roze, in de lengte gestreept met afwisselend ondoorzichtige en doorschijnende lijnen. De schijf heeft meestal een patroon met crème, roodachtig en bruin, maar kan geel, wit of bleekgeel zijn, met of zonder patroon.

Halcampa chrysanthellum kan gevonden worden bij de kusten van noordwest Frankrijk rond en naar de Middellandse Zee, alsmede op locaties aan de meeste kusten van Groot-Brittannië en Ierland. Deze soort graaft zich in modder, zand of grind van de lage kust tot ongeveer 100 meter uit de kust, vaak in de buurt van zeegrasbedden (Zostera marina). Het wordt af en toe gevonden onder stenen.