GP Eco-Struct

Vlag van België GP Eco-Struct
Lokale naam GP Schellebelle
Regio Oost-Vlaanderen
Periode mei
Organisator wielercomité de wielkeszuigers
Type Eendagswedstrijd
UCI-klassering 1.1 (2022-2025)
1.2 (2020-2021)
Geschiedenis
Eerste editie 2020
Aantal edities 9 (2025)
Eerste winnaar Vlag van Nederland Lorena Wiebes
Laatste winnaar Vlag van België Julie Stockman
Meeste zeges Vlag van Nederland Lorena Wiebes (2)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De GP Eco-Struct is sinds 2020 een eendaagse wielerkoers op de UCI-kalender voor elite vrouwen met een 1.1 classificatie in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Van 2016-2019 werd de koers viermaal verreden als amateurwedstrijd.

Edities

2020

Op maandag 31 augustus 2020 werd de als GP Euromat – Ecostruct verreden koers gehouden op een parcours van 8,1 kilometer dat 15 keer moest worden afgelegd[1][2] met Schellebelle als start- en finishplaats. Deze editie werd gewonnen door de Nederlandse Lorena Wiebes. Dit jaar had de wedstrijd een 1.2-classificatie.[3]

2021

Op zaterdag 8 mei 2021 werd de tweede editie verreden als de GP Eco-Struct - Quality Select Cars.[4] Vanwege wegwerkzaamheden in Schellebelle is voor de deze editie uitgeweken naar Wichelen als start- en finishplaats waarbij een parcours van 11,2 kilometer was uitgezet dat 11 keer moest worden gerond.[5] Wiebes won ook deze editie.

2022

Op zaterdag 7 mei 2022 werd de tot 1.1 opgewaardeerde wedstrijd onder de sponsornaam GP Eco-Struct - Thompson - Security Tools verreden. Het uitgezette parcours, met wederom Wichelen als start- en finishplaats, omvatte een grote lus van 21,6 kilometer dat vijfmaal werd gerond aansluitend met een kleine lus van 7,1 kilometer dat viermaal werd gerond. Deze editie werd gewonnen door de Nederlandse Charlotte Kool, ploeggenote van tweevoudig winnares Wiebes die zelf derde werd.

2023

In 2023 werd de wedstrijd op 6 mei ook als de GP Eco-Struct - Thompson - Security Tools verreden, deze editie met Schellebelle als start- en finishplaats. Het parcours omvatte een grote lus (22,7 km) van vijf ronden en een plaatselijke lus (8,4 km) van drie ronden, in totaal 138,8 kilometer. De Deense Amalie Dideriksen zegevierde.

2024

In 2024 werd de wedstrijd op 4 mei ook als de GP Eco-Struct - Thompson - Security Tools verreden, met Schellebelle als start- en finishplaats. Deze editie omvatte het parcours een grote lus van 22,5 kilometer dat zesmaal (135 km) gerond moest worden. De Italiaanse Chiara Consonni won deze editie.

2025

In 2025 werd de GP Schellebelle onder de sponsornaam GP Immo Zone/Vloer- en chapewerken Smetryns verreden op zaterdag 3 mei over zes ronden van 22,5 kilometer.[6] Tevens maakte de wedstrijd voor het eerst onderdeel uit van de Lotto Belgium Cup voor vrouwen.

Erelijst

Jaar Datum KM Eerste Tweede Derde
2016 30-04 85,4 Vlag van Chili Paola Muñoz Vlag van Finland Laura Vainionpää Vlag van België Else Belmans
2017 06-05 85,4 Vlag van Nederland Monique van de Ree Vlag van Duitsland Lisa Küllmer Vlag van België Evelien Debboudt
2018 05-05 91,5 Vlag van Nederland Sanne Bouwmeester Vlag van Nederland Kylie Waterreus Vlag van Nederland Demi Vollering
2019 04-05 97,0 Vlag van België Jessy Druyts Vlag van Nederland Arianna Pruisscher Vlag van Nederland Minke Bakker
2020 31-08 121,5 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Nederland Charlotte Kool Vlag van Noorwegen Susanne Andersen
2021 08-05 123,2 Vlag van Nederland Lorena Wiebes Vlag van Noorwegen Susanne Andersen Vlag van Nederland Amber van der Hulst
2022 07-05 136,4 Vlag van Nederland Charlotte Kool Vlag van Italië Rachele Barbieri Vlag van Nederland Lorena Wiebes
2023 06-05 138,8 Vlag van Denemarken Amalie Dideriksen Vlag van Ierland Lara Gillespie Vlag van Nederland Mirre Knaven
2024 04-05 135,0 Vlag van Italië Chiara Consonni Vlag van Finland Anniina Ahtosalo Vlag van Polen Daria Pikulik
2025 03-05 135,0 Vlag van België Julie Stockman Vlag van België Jesse Vandenbulcke Vlag van Nederland Puck Langenbarg
Overwinningen per land
Overwinningen Land
5 Vlag van Nederland Nederland
1 Vlag van België België, Vlag van Chili Chili, Vlag van Denemarken Denemarken, Vlag van Italië Italië
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.