Freek Bellaard

Freek Bellaard
(v.l.n.r) Bellaard, Jeu van Bun en Peet Geel bij een bondstraining (5 april 1956).
(v.l.n.r) Bellaard, Jeu van Bun en Peet Geel bij een bondstraining (5 april 1956).
Persoonlijke informatie
Volledige naam Freek Bellaard
Geboortedatum 27 augustus 1930
Geboorteplaats Dordrecht
Overlijdensdatum 13 juli 1992
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1966
Jeugd
–1948 Vlag van Nederland Fluks
Senioren
Seizoen Club W (G)
1948–1951
1951–1955
1955–1966
1966–
Vlag van Nederland Fluks (3e klasse)
Vlag van Nederland Fluks (2e klasse)
Vlag van Nederland D.F.C.
Vlag van Nederland RCD

76(24)
281(20)
Interlands
1956 Vlag van Nederland Nederland–B 1(0)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Freek Bellaard (Dordrecht, 27 augustus 193013 juli 1992) was een Nederlands voetballer die uitkwam voor DVV Fluks en D.F.C..

Loopbaan

Beginjaren

Vanuit de junioren kwam de achttienjarige Bellaard in 1948 in het eerste elftal van Fluks. Hij werd in het seizoen 1950/51 met de Dordtse club kampioen in de Derde klasse. In de Tweede klasse draaide de nieuwkomer vanaf het begin bovenin mee en eindigde als derde in het seizoen 1951/52. Bellaard miste de seizoenstart in september 1952 omdat hij zijn militaire dienstplicht vervulde in Duitsland. Na de tweede plaats in het seizoen 1952/53, volgde in 1954 het kampioenschap. Fluks speelde promotiewedstrijden waarin HVC te sterk was.[1]

Leegloop Fluks

Door de invoering van het beroepsvoetbal en het mislopen van promotie, zag Fluks de beste spelers vertrekken. Met drie profclubs in Dordrecht (D.F.C., EBOH en Emma) was de concurrentie groot. Zo gingen Wim Landsmeer en de broers Eef en Wim Stolk naar Emma. Fluks maakte een lastig seizoen 1954/55 door en eindigde nog net boven de degradatiestreep. Bellaard vertrok daarna naar D.F.C.[2] dat 2.250 gulden voor hem betaalde.[3]

D.F.C.

D.F.C. kwam in zijn eerste jaar 1955/56 uit in de Hoofdklasse B. Bellaard veroverde een vaste plaats in de voorhoede. De bovenste negen clubs van zowel de Hoofdklasse A als B plaatsten zich voor de nieuwe Eredivisie die in 1956 van start ging. D.F.C. eindigde samen met GVAV op de negende plaats. De beslissingswedstrijd, op 17 juni 1956 op het terrein van Alkmaar '54, verloor D.F.C. in de verlenging met 3-4 waardoor GVAV promoveerde en de laatste vrije plek in de Eredivisie innam.[4]

Nederland–B

Bellaard speelde zich in zijn debuutjaar bij D.F.C. in de kijker en werd gekozen, samen met teamgenoot Jan de Jager, in de voorselectie van het Nederlands elftal.[5] Hij speelde op 7 april 1956 een interland voor Nederland–B. De thuiswedstrijd tegen het B-team van België eindigde in een 0-0 remise.[6]

D.F.C. mist Eredivisie

In het seizoen 1957/58 was D.F.C, net als twee jaar eerder, dicht bij de Eredivisie. In de Eerste divisie A eindigde de club uit Dordrecht samen bovenaan met Willem II. De kampioen zou promoveren maar opnieuw verloor D.F.C. de beslissingswedstrijd. Willem II won het kampioensduel op 7 juni 1958 met 3-1 in Stadion De Vliert in Den Bosch. Ook in 1960 streed D.F.C. om promotie. De club eindigde als tweede in de Eerste divisie B maar moest het in de nacompetitie afleggen tegen NOAD. Daarna bleef Bellaard, die van de voorhoede naar het middenveld verhuisde, met zijn club in de Eerste divisie uitkomen. Totdat in 1962 een reorganisatie werd doorgevoerd met als gevolg een inkrimping van de Eerste divisie. Als nummer negen moest D.F.C. terug naar de Tweede divisie.

Tweede divisie

Ondanks de doorbraak van Jan Klijnjan kon D.F.C. geen hoge ogen gooien in de Tweede divisie. Bellaard, een van de routiniers, werd in het seizoen 1962/63 door trainer Jan Bens tijdelijk uit het elftal gezet.[7] Medio 1964 kreeg D.F.C. versterking van drie Feijenoorders: Rinus Bennaars, doelman Chris Feijt en Gerrie Kattestaart. De club pakte het kampioenschap maar verloor op 9 mei 1965 de promotiewedstrijd tegen SC Cambuur (2-6).[8] D.F.C. kreeg nog een kans via de nacompetitie maar daarin ging de winst naar Xerxes.[9]

Afscheid

Een jaar later lukte het D.F.C. toch de Tweede divisie te ontstijgen. De derde plaats in de eindstand was voldoende voor directe promotie. Na elf seizoenen bij D.F.C. nam Bellaard op 35-jarige leeftijd afscheid. Hij ging daarna spelen bij vierdeklasser RCD. Hij kwam op 17 maart 1968 in het nieuws omdat hij een ernstige hoofdblessure opliep waardoor de wedstrijd van RCD werd gestaakt.[10] Bellaard voetbalde als zestigjarige nog in het negende elftal van D.F.C.[11]

Hij had een groentewinkel in Dordrecht, in navolging van zijn vader en groentekoopman Gerardus Bellaard[12]. Freek Bellaard overleed op 61-jarige leeftijd in 1992.

Clubstatistieken

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp
1951/52 Fluks Vlag van Nederland Nederland Tweede klasse B West II 20 4 0 0 0 0 20 4
1952/53 Fluks Vlag van Nederland Nederland Tweede klasse A West II 18 8 0 0 0 0 18 8
1953/54 Fluks Vlag van Nederland Nederland Tweede klasse B West II 18 7 0 0 4 1 22 8
1954/55 Fluks Vlag van Nederland Nederland Tweede klasse A West II 20 5 0 0 0 0 20 5
1955/56 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Hoofdklasse B 31 8 0 0 1 0 32 8
1956/57 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie B 18 1 2 0 0 0 0 0 20 1
1957/58 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie A 26 0 3 0 0 0 1 0 30 0
1958/59 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie A 27 2 2 0 0 0 0 0 29 2
1959/60 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie B 32 3 0 0 0 6 0 38 3
1960/61 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie A 28 1 4 1 0 0 0 0 32 2
1961/62 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie A 29 1 1 0 0 0 0 0 30 1
1962/63 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Tweede divisie B 18 0 3 0 0 0 0 0 21 0
1963/64 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Tweede divisie B 26 4 0 0 0 0 0 0 26 4
1964/65 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Tweede divisie B 23 0 0 0 0 0 4 0 27 0
1965/66 D.F.C. Vlag van Nederland Nederland Tweede divisie B 23 0 0 0 0 0 0 0 23 0
Totaal 357 44 15 1 0 0 16 1 388 46

Zie ook