Fop Willem van Driel

Fop Willem van Driel (Zuidland 25 juni 1884 - Rotterdam 20 oktober 1980) was de zoon van Hermanus Dirk van Driel (13 januari 1842) metselaar en Willemina Smit. Op 23 juli 1914 trouwt hij in Nieuw-Helvoet met Elisabeth Hadewina Touw (Nieuw-Helvoet 11 november 1890 - Rotterdam 26 maart 1965). Hij was de burgemeester van Nieuw-Helvoet, Abbenbroek, Oudenhoorn en Zuidland.

In zijn jongere jaren is hij gemeente-secretaris in Klaaswaal en Bruinisse en daar ook woonachtig.^[1] Op 1 september 1909 verhuist hij op 25 jarige leeftijd van Zuidland naar Zwartewaal, om in datzelfde jaar te gaan werken als gemeentelijk secretaris van Geervliet.^[2] Op 23 juli 1914 trouwde hij met Elisabeth Hadewina Touw, dochter van Leendert Touw, een landbouwer. ^[3]

Op 23 februari 1916 wordt Van Driel aangesteld als burgemeester van Nieuw-Helvoet en volgt Pieter Gallas Jr. op. ^[4] In juni wordt hij ingeschreven in Nieuwenhoorn, maar op 29 september verhuist hij weer naar Nieuw-Helvoet in verband met zijn positie als burgemeester.^{[5] [6]}

Van Driel was een lid van De Nieuwhelvoetsche Beurs- en bedrijfstentoonstellingsvereeniging in 1928 en was in 1938 nog verheugd met de bouw van het Beursgebouw aan de Moriaanseweg. De opkomst van de auto en de verkorte reistijd zorgde er namelijk voor dat een klein plaatsje als Nieuw-Helvoet een autotentoonstelling kon organiseren. ^{[7] [8]}

In mei van 1944 wordt Van Driel ontslagen door de Duitse overheid. ^[9] Na de inundatie vond de Duitse overheid dat een onder water gelopen gemeente geen burgemeester meer nodig had. Van Driel bleef doorwerken als burgemeester in een onofficiële capaciteit. Hij wordt op 14 november 1945 weer aangesteld als burgemeester. ^[10]

Na de bevrijding in 1945 wordt hij de burgemeester van drie extra gemeentes in de regio. Namelijke Abbenbroek van 1945 tot 1947, Zuidland van 1945 tot 1947 en Oudenhoorn van 1946 tot 1947 in combinatie met twee secretariaten. Hij vervangt de NSB'er en burgemeester Dirk Langereis. ^{[11] [12] [13]} In 1948 krijgt hij een onderscheiding als ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn steun en diensten voor de lokale bevolking tijdens de bezetting. ^[14]

Van Driel zou op 1 juli 1949 met pensioen gaan, deels omdat hij de pensioenleeftijd had behaald en deels omdat hij achteruitging in zijn gezondheid. Hij werd echter door de commissaris der koningin belast om de functie te blijven vervullen tot dat er een nieuwe kandidaat was gevonden. Hij ging officieel met pensioen op 14 december 1950 ^{[15] [16]}

Een van zijn laatste diensten voor de gemeente was het oprichten van een consultatiebureau voor zuigelingen in 1950. Dit werk had hij verricht als voorzitter van het Groene Kruis. Datzelfde jaar, in december, stopt hij met zijn voorzitterschap. ^{[17] [18]}

Toen zijn pensioen begon is de familie Van Driel uit Nieuw-Helvoet verhuisd. Dit was waarschijnlijk naar Rotterdam want het overlijden van zijn vrouw op 26 maart 1965, laat overlijdensaktes zien voor Nieuw-Helvoet en Rotterdam.^{[19] [20]} Op 20 oktober 1980 overleed hij in Rotterdam.^[21] Van Driel en zijn vrouw liggen begraven op het Oorlogsgraf van het Gemenebest in Nieuw-Helvoet.

Een krantenartikel uit december van 1950 over zijn afscheid, geeft een goede indruk van zijn kwaliteiten. Het artikel omschrijft hem als kundig, kalm en rechtschapen en als een ware burgervader voor de gemeente. Verschillende aanwezigen omschreven hem als een man die andermans gedachten kon aanvoelen, een zorgzaam en arbeidsvol leven leed, een bekwaam financier was en iemand die boven de partijen staat. Van Driel zelf gaf aan van mijn vrouw [...] heb ik veel bijstand ondervonden. ^[22]

Zie de categorie F.W. van Driel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.