Florence Reed
Florence Reed is ook een van de pseudoniemen van componist-violist Theodore Moses Tobani.
| Florence Reed | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Reed in 1921
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 10 januari 1883 | |||
| Geboorteplaats | Philadelphia | |||
| Overleden | 21 november 1967 | |||
| Overlijdensplaats | Islip | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1904-1960 | |||
| Beroep | actrice | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (en) IBDB-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Florence Reed (Philadelphia, 10 januari 1883 – Islip, 21 november 1967) was een Amerikaanse actrice.
Biografie
Florence Reed werd geboren in Philadelphia als dochter van komiek Roland Lewis Reed en Johanna Sommer.[1] Haar vader stierf in 1901 toen ze 17 jaar oud was. Daarna verhuisde ze met haar moeder naar New York om een carrière in het theater na te streven.
Ze maakte haar debuut op Broadway in het Fifth Avenue Theatre in 1904 met een monoloog van George M. Cohan.[1] Rond 1915, toen ze al een toneelster was, begon ze met het maken van films. Ze verscheen in vijftien stomme films; de laatste was The Black Panther's Cub uit 1921. Na dertien jaar maakte ze haar eerste geluidsfilm met Great Expectations. Ze maakte daarna nog twee films, maar gaf uiteindelijk de voorkeur aan het theater.
In de jaren vijftig trad Reed op in verschillende vroege televisieprogramma's, zoals The Philco Television Playhouse, Kraft Television Theatre en The United States Steel Hour.
Ze was getrouwd met acteur Malcolm Williams van 1908 tot aan zijn overlijden in 1937.[2] Het paar speelde vaak samen in toneelproducties. Florence Reed overleed op 21 november 1967.[3]
Theaterwerk
Reed bleef jarenlang verbonden aan het Fifth Avenue Theater om haar vak te perfectioneren. Ze speelde ook op diverse andere plaatsen in de Verenigde Staten met May Irwin in The Widow Jones en ze vertolkte Ophelia in Hamlet in een productie van E.H. Sothern.[1] In 1914 verscheen Reed met John Barrymore in het populaire toneelstuk The Yellow Ticket.[3] In 1943 vertolkte ze de rol van The Fortune Teller in The Skin of Our Teeth van Thornton Wilder, een rol die ze in 1955 hernam in een Broadway-revival.
Filmografie
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
|---|---|---|---|
| Stomme film | |||
| 1915 | The Dancing Girl | Drusilla Ives | |
| Her Own Way | Georgiana Carley | ||
| The Cowardly Way | Eunice Fielding | ||
| At Bay | Aline Graham | ||
| 1916 | New York | Nora Nelson, later Mrs. King | |
| The Woman's Law | Gail Orcutt | ||
| 1917 | The Eternal Sin | Lucretia Borgia | |
| To-Day | Lily Morton | ||
| 1918 | The Struggle Everlasting | Body, aka Lois | |
| Wives of Men | Lucille Emerson | ||
| 1919 | Her Code of Honor | Helen / Alice | |
| The Woman Under Oath | Grace Norton | ||
| Her Game | Carol Raymond | ||
| 1920 | The Eternal Mother | Laura West | |
| 1921 | The Black Panther's Cub | The Black Panther / Mary Maudsley / Faustine | |
| Gesproken film | |||
| 1934 | Great Expectations | Miss Havisham | |
| 1936 | Frankie and Johnny | Lou | |
| 1937 | Stage Door | (onvermeld) | |
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Florence Reed op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b c (en) Lowrey, Carolyn, The First One Hundred Noted Men and Women of the Screen 154-155. Moffat, Yard and Company (1920).
- ↑ (en) "MALCOLM WILLIAMS, A CHARACTER ACTOR; Husband of Florence Reed Dies Here at 67-Played in Many Broadway Successes", The New York Times, 11 juni 1937.
- ↑ a b (en) Bordman, Gerald Martin (1987). The Concise Oxford Companion to American Theatre. Oxford University Press, p. 522. ISBN 978-0-19-516986-7.
