Ferrimolybdiet
| Ferrimolybdiet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Fe3+2(MoO4)3·7(H2O) | |||
| Kleur | Geel, zwavelgeel of kanariegeel | |||
| Streepkleur | Lichtgeel | |||
| Hardheid | 2,5 tot 3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 4,25 kg/dm3 | |||
| Glans | Zijde | |||
| Breuk | Oneffen | |||
| Splijting | Duidelijk, [001] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | orthorombisch | |||
| Brekingsindices | 1,72 - 2,05 | |||
| Dubbele breking | 0,1500 - 0,2700 | |||
| Pleochroïsme | Kleurloos tot heldergeel | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal ferrimolybdiet is een gehydrateerd ijzer-molybdaat met de chemische formule Fe3+2(MoO4)3·7(H2O).
Eigenschappen
Het gele, zwavelgele of kanariegele ferrimolybdiet heeft een zijdeglans, een lichtgele streepkleur en de splijting van het mineraal is duidelijk volgens het kristalvlak [001]. Het kristalstelsel is orthorombisch. Ferrimolybdiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,25 kg/dm3, de hardheid is 2,5 tot 3 en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving
De naam van het mineraal ferrimolybdiet is afgeleid van de mineraalsamenstelling; ferrum, de Latijnse naam voor het element ijzer en molybdeen.
Voorkomen
De typelocatie van ferrimolybdiet is gelegen in Siberië. Het mineraal wordt verder gevonden in Oberlausitz, Sachsen, Duitsland.