Fermium-255
| Fermium-255 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Element | fermium (Fm) | |||
| Nuclide | 255Fm | |||
| Aantal protonen | 100 | |||
| Aantal neutronen | 155 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 255,089962202 u | |||
| Spin | 7/2+ | |||
| Bindingsenergie | 7,43589 MeV | |||
| Massaoverschot | 83,799253 MeV | |||
| Vervalgegevens | ||||
| Type verval | alfaverval | |||
| Halveringstijd | 20,0694444 uur | |||
| Vervalenergie | 7,23972 MeV | |||
| Vervalproduct | californium-251 | |||
| Isotopen van fermium | ||||
| ||||
Fermium-255 of 255Fm is een onstabiele radioactieve isotoop van fermium, een actinide en transuraan element. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor.
Fermium-255 kan ontstaan door radioactief verval van einsteinium-255, mendelevium-255 en nobelium-259.
Fermium werd in 1952 ontdekt door een team onder leiding van Albert Ghiorso. Zij ontdekten het metaal in de fall-out die overgebleven was na de eerste test met een waterstofbom (Operation Ivy). Door de intense hitte en druk van de explosie was de isotoop fermium-255 ontstaan na het fuseren van een uraniumkern en 17 neutronen. Deze ontdekking werd in verband met de Koude Oorlog geheimgehouden tot 1955.
Radioactief verval
Fermium-255 vervalt vrijwel volledig via alfaverval tot de radio-isotoop californium-251:
De halveringstijd bedraagt 20 uur.
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table