Ethyl-p-hydroxybenzoaat

Ethyl-p-hydroxybenzoaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ethyl-p-hydroxybenzoaat
Algemeen
Molecuul­formule	C9H10O3
IUPAC-naam	ethyl-4-hydroxybenzoaat
Andere namen	ethyl-p-oxybenzoaat, ethylparabeen
Molmassa	166,8 g/mol
CAS-nummer	120-47-8
EG-nummer	204-399-4
Wikidata	Q229976
Vergelijkbaar met	methylparabeen, propylparabeen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H315 - H319 - H335
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	kleurloos - wit
Smeltpunt	115-118 °C
Kookpunt	297-298 °C
Nutritionele eigenschappen
ADI	10 mg/kg lichaamsgewicht
Type additief	conserveermiddel tegen gisten en schimmels
E-nummer	E214
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Ethyl-p-hydroxybenzoaat of ethylparabeen is een conserveermiddel dat gebruikt wordt om de aangroei van micro-organismen, met name schimmels tegen te gaan.

De alkylesters van p-hydroxybenzoëzuur worden parabenen genoemd. Ethylparabeen is de ethylester; andere parabenen zijn bijvoorbeeld methylparabeen en propylparabeen. Ook het natriumzout van deze esters wordt als conserveermiddel gebruikt. Samen worden deze stoffen ook wel aangeduid als PHB (p-hydroxybenzoaten).

Ethylparabeen komt voor in de vorm van kleine kleurloze kristallen of als een wit kristallijn poeder. Het smelt tussen 115 en 118 °C.

Ethylparabeen is in de Europese Unie toegelaten als conserveermiddel in voeding onder E-nummer E214. Parabenen mogen in de Europese Unie beperkt in voedsel gebruikt worden, met name in geleicoatings van vleeswaren (maximum gehalte 1 g/kg); in granen- of aardappelsnacks, gecoate noten en suikerwerk (behalve chocolade) (max. gehalte 0,3 g/kg) en (tot 2006) in vloeibare dieetsupplementen (max. 2 g/kg).^[1]

Het Europees Agentschap voor de Voedselveiligheid EFSA heeft de aanvaardbare dagelijkse inname aan parabenen vastgesteld op 0-10 mg/kg lichaamsgewicht/dag voor de som van ethyl- en methyl-parabeen en de natriumzouten daarvan.^[2]

In cosmetica wordt ethylparabeen veel gebruikt als conserveermiddel voor diverse producten binnen het effectieve pH bereik van parabenen (pakweg 4 tot 7). Ethylparabeen is wereldwijd toegelaten als conserveermiddel voor cosmetica. In de Europese Unie geldt een maximum dosering van 0,4% ethylparabeen in het eindproduct en een maximum van 0,8% voor de som van alle parabenen in het eindproduct.

• Fact Sheet p-hydroxybenzoëzuur (VITO, juni 2008)