Eduard Voorwinden

Eduard Voorwinden
Kapitein Eduard Voorwinden tijdens defilé in Den Haag, 1941.
Kapitein Eduard Voorwinden tijdens defilé in Den Haag, 1941.
Geboren 7 juli 1899
Rotterdam, Zuid-Holland, Nederland
Overleden 13 december 1947
Kamp Westerbork, Hooghalen, Drenthe, Nederland[1]
Rustplaats Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn; blok: TE, rij: 1, graf: 6[2]
Land/zijde Vlag van Nederland Nederland
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Koninklijke Landmacht
Reichsarbeitsdienst
Waffen-SS
Dienstjaren 1915 - 1945
Rang
Kapitein

SS-Sturmbannführer
Eenheid Infanterie
RAD
7 december 1940 –
1 maart 1941[3]
SS-Freiwilligen Legion 'Niederlande'
SS-Panzer-Grenadier-Ausbildung- und Ersatz-Bataillon 11
23 mei 1943[3]
III (Germaanse) SS Pantserkorps
1943
I./SS-Freiwilligen-Panzergrenadier-Regiment 49 “De Ruyter”
tot 21 december 1943[3]
SS-Unterführerschule Arnhem 15 augustus 1944 – 5 december 1944[3]
RuSHA/Berlijn
5 december 1944[3]
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen zie onderscheidingen
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Eduard Leendert Voorwinden (Rotterdam, 7 juli 1899 - Kamp Westerbork, 13 december 1947) was een Nederlandse officier en SS-Sturmbannführer (majoor) in de Waffen-SS tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Leven

Na zijn schoolopleiding koos hij voor een carrière in het leger en meldde zich op 1 april 1915 aan. Hij kreeg in de landmacht opleiding in het wapenvak infanterie in Kampen. Hij werd bevorderd daardoor tot tweede luitenant. In 1927 werd hij tijdens zijn militaire loopbaan gelegerd in Assen, aangewezen om een tweejarige opleiding rechtsgeleerdheid te volgen aan de Universiteit van Amsterdam [4] Tijdens die studie was hij gedetacheerd te Amsterdam (rechtbank en artillerie); daarna werd hij nog enkele keren overgeplaatst. In 1938 werd hij als kapitein in de infanterie aangenomen aan de Hogere Krijgsschool. [5]

Tweede Wereldoorlog

Voorwinden maakte de Duitse aanval op Nederland in 1940 mee. Na de capitulatie van het Koninkrijk der Nederlanden, meldde hij zich aan voor dienst in de Reichsarbeitsdienst, en werkte daarvoor een paar maanden. Daarna stapte Voorwinden over naar de Waffen-SS. Hij ging in augustus 1941 in dienst van de SS.

Straflager

In mei 1943 volgde een gerechtelijk onderzoek naar zijn persoon en zijn gedrag. Zijn gedrag werd als "opstandig gedrag" beschreven. Voorwinden moest zich verantwoorden voor het SS- und Polizei-Gericht VII in Wenen. Op 13 januari 1943 werd hij door de rechtbank schuldig verklaard. Hij kreeg een staf van drie maanden "Festungshaft" (vestingstraf) en een proeftijd.[6]

Voorwinden overleefde de ineenstorting van nazi-Duitsland in mei 1945.

Na de oorlog

De Nederlandsche Staatscourant van 24 november 1947 meldde dat jij met terugwerkende kracht per mei 1945 ontslagen werd; hij was toen al twee jaar non-actief. Op 13 december 1947 stierf Voorwinden in Kamp Westerbork, dat toen een interneringskamp was. [7]

Familie

Op 7 juli 1899 in Rotterdam geboren, zijn vader was de diplomaat Arie Hendrik Voorwinden en diens echtgenote Carolina Helena Elisabeth Verschuur. Op 26 januari 1925 trouwde Voorwinden met zijn verloofde Anna Sophia Lorey. (geboren 24 december 1889 te Buer, Duitsland[1]). Het echtpaar kreeg drie kinderen (een dochter (27 maart 1926)) en (twee zonen (15 mei 1927 te Assen en 27 november 1934 te Gersenkirchen)) en leefde in Leiden tot mei 1945.[8] Andere bron vermeldt: woonadres Ruchrocklaan 14 te Den Haag.[9] Anna Sophie Lorey zou in september 1944 vanuit de Ruygrocklaan geëvacueerd worden naar Feuchtwangen, Duitsland. In 1946 werd (al) door het Rode Kruis bericht dat haar man vermoedelijk geïnterneerd was.

Carrière

Landmacht

Waffen-SS

Onderscheidingen