Dustin Brown

Dustin Brown
Brown tijdens de US Open 2016
Brown tijdens de US Open 2016
Persoonlijke informatie
Bijnaam Dreddy
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitse
Geboorteplaats Vlag van Duitsland Celle, West-Duitsland
Geboortedatum 8 december 1984
Woonplaats Vlag van Duitsland Winsen, Duitsland
Lengte 1,96 m
Profdebuut 2002
Slaghand Rechts (dubbelhandige backhand)
Totaal prijzengeld 2.999.208 US dollar
Coach Kim Wittenberg
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 62–98
Titels 0
Hoogste positie 64e (10 oktober 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2011, 2015, 2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2013, 2015)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2010)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 73–88
Titels 2
Hoogste positie 43e (14 mei 2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2011, 2015)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2011)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2012, 2014, 2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2012)
Laatst bijgewerkt op: 30 december 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Dustin Brown (Celle, 8 december 1984) is een voormalig Duits-Jamaicaans tennisspeler. Brown kwam tot oktober 2010 uit voor Jamaica en komt sindsdien uit voor Duitsland. Hij leefde tot 2002 in een caravan en werd daarna prof.

Brown is met zijn lange dreadlocks en mouwloze hemden een opvallende verschijning en staat bekend om zijn excentrieke, vaak risicovol en daarmee onvoorspelbare spel. Hoewel hij in zijn carrière slechts 62 partijen op het hoogste niveau won, tegenover 99 nederlagen, heeft Brown een aantal markante overwinningen op zijn naam staan. Met name op gras, een snelle ondergrond, waar zijn serve and volley spel goed uit de verf komt, is Brown een gevaarlijke tegenstander.

Zo boekte Brown in de tweede ronde van het ATP-toernooi van Halle 2014 een overwinning in straight sets op Rafael Nadal. Als qualifier versloeg Brown de Spanjaard een jaar later in de tweede ronde van Wimbledon 2015 (mannen) in vier sets opnieuw. Het bereiken van de derde ronde is tevens zijn beste prestatie op grandslamniveau.

Op Wimbledon 2013 (mannen) was Dustin Brown oud-winnaar Lleyton Hewitt al eens in vier sets de baas en op het ATP-toernooi van Stuttgart 2019 versloeg hij in drie sets de Duitser Alexander Zverev (1997).

Hoewel Brown in het enkelspel nimmer een finale op ATP-niveau bereikte, won hij wel twee titels in het dubbelspel. Zijn eerste titel was aan de zijde van Rogier Wassen, toen de winst op het ATP-toernooi van Metz 2010 gegrepen werd.

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Dubbelspel

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen ATP-finales herendubbel
1. 26 september 2010 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Nederland Rogier Wassen Vlag van Brazilië Marcelo Melo
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		6–3, 6–3 Details
2. 14 april 2012 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Australië Paul Hanley Vlag van Italië Daniele Bracciali
Vlag van Italië Fabio Fognini 		7–5, 6–3 Details
Verloren ATP-finales herendubbel
1. 26 februari 2012 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin 		6–3, 3–6, [6–10] Details
2. 16 april 2017 Vlag van Verenigde Staten ATP Houston Gravel Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe Vlag van Chili Julio Peralta
Vlag van Argentinië Horacio Zeballos 		6–4, 5–7, [6–10] Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 20 september 2009 Vlag van Bosnië en Herzegovina Banja Luka
2. 4 april 2010 Vlag van Italië Napels
3. 2 mei 2010 Vlag van Griekenland Rhodos
4. 6 juni 2010 Vlag van Duitsland Fürth
5. 8 augustus 2010 Vlag van Oostenrijk Kitzbühel Gravel Vlag van Nederland Rogier Wassen Vlag van Chili Hans Podlipnik Castillo
Vlag van Oostenrijk Max Raditschnigg 		3-6, 7-5, [10-7]

Resultaten grote toernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R – – – 1R – 1R 1R
Roland Garros – 1R – – 1R – 2R 1R
Wimbledon 1R – 1R 3R 1R 3R 2R 2R
US Open 2R – – – 1R 1R 1R 2R
ATP Masters 1000
Indian Wells – 1R – – – 1R – 1R
Miami – – – – – – – 1R
Monte Carlo – – – – – – – –
Madrid – – – – – – – –
Rome – – – – – – – –
Montréal/Toronto – – – – – – – –
Cincinnati – – – – – – – –
Shanghai – – – – – – – –
Parijs – – – – – – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. 1R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 92 161 167 111 89 118 72 125

Dubbelspel

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
grandslamtoernooien
Australian Open 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R –
Roland Garros 3R 1R – – 1R – 1R
Wimbledon 1R 2R 1R 2R 1R 2R 1R
US Open – 1R 2R – – 1R –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – – –
Miami – – – – – – –
Monte Carlo – – – – – – –
Madrid – – – – – – –
Rome – – – – – – –
Montréal/Toronto – – – – – – –
Cincinnati – – – – – – –
Shanghai – – – – – – –
Parijs – – – – – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 1 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 69 56 86 85 82 173 182
Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.