Cilastatine
| Cilastatine | ||||
|---|---|---|---|---|
| Chemische structuur | ||||
| ||||
| Databanken | ||||
| CAS-nummer | 82009-45-5 | |||
| ATC-code | (Imipenem-Cilastatine) J01DH51 (Imipenem-Cilastatine) | |||
| PubChem | 5280454 | |||
| DrugBank | DB01597 | |||
| Chemische gegevens | ||||
| Molecuulformule | C16H26N2O5S | |||
| IUPAC-naam | (Z)-7-[(2R)-2-amino-3-hydroxy-3-oxopropyl]sulfanyl-2-{[(1S)-2,2-dimethylcyclopropaancarbonyl]amino}hept-2-eenzuur | |||
| Molmassa | 358,454 g/mol | |||
| ||||
Cilastatine is een organisch zuur, dat meestal als het mononatriumzout cilastatine-natrium wordt gebruikt in geneesmiddelen. Het wordt gebruikt in combinatie met het carbapenem-antibioticum imipenem voor de behandeling van verschillende infecties. Cilastatine heeft zelf geen antibiotische activiteit, maar het verhindert de snelle afbraak van imipenem. Het is namelijk een inhibitor van het dipeptidase-enzym in de nieren dat imipenem afbreekt. Cilastatine verlengt zo de werking van imipenem.
Cilastatine werd ontwikkeld door het farmaceutisch bedrijf Merck & Co.[1] Merck Sharp & Dohme verkoopt het combinatiemiddel imipenem/cilastatine-natrium, als poeder voor infuusoplossing, onder de merknaam Primaxin in de Verenigde Staten, Zienam in Duitsland en Oostenrijk en Tiënam in de meeste andere Europese landen.