Cereus hexagonus
| Cereus hexagonus | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Cereus hexagonus | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Cereus hexagonus (L.) Mill. (1768) | |||||||||||||||||||
_cactus_at_Tenneti_park_04.jpg)
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Cereus hexagonus op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Cereus hexagonus is een tot 10 meter hoge zuilcactus met kaarsrecht omhoog groeiende, aanvankelijk groene en later grijs bewaste stammen. Er zijn gewoonlijk 4 tot 6 uitstekende ribben die op bepaalde plekken zo'n tien stekels dragen die 6 cm lang kunnen worden.[1]
Verspreidingsgebied
Het verspreidingsgebied omvat een deel van tropisch Zuid-Amerika: Colombia, Brazilië, Frans-Guyana, Guyana, Suriname, Trinidad en Venezuela.[2]
In Suriname groeit hij op zandige ritsen, vooral in Galibi en Wia Wia.[1] De cactus groeit in Venezuela op de hellingen van de Cordillera de la Costa. In Frans-Guyana vooral op de duinen. De bloemen worden bevrucht door insecten zoals pijlstaarten. Fruitetende vleermuizen zoals Artibeus lituratus voeden zich met de schil en het moes van de vrucht.[2]
