Boris Pistorius
| Boris Pistorius | ||||
|---|---|---|---|---|
_(cropped).jpg)
| ||||
| Geboren | 14 maart 1960 Osnabrück | |||
| Politieke partij | SPD | |||
| Partner | Sabine Pistorius († 2015) Doris Schröder-Köpf (2016–2022) Julia Schwanholz (sinds 2022) | |||
| Beroep | Politicus | |||
| Handtekening | 
| |||
| Website | Officiële website | |||
| Bondsminister van Defensie | ||||
| Huidige functie | ||||
| Aangetreden | 19 januari 2023 | |||
| Premier | Olaf Scholz | |||
| Voorganger | Christine Lambrecht | |||
| Minister van Binnenlandse Zaken van Nedersaksen | ||||
| Aangetreden | 19 februari 2013 | |||
| Einde termijn | 18 januari 2023 | |||
| Premier | Stephan Weil | |||
| Voorganger | Uwe Schünemann | |||
| Opvolger | Daniela Behrens | |||
| Burgemeester van Osnabrück | ||||
| Aangetreden | 7 november 2006 | |||
| Einde termijn | 19 februari 2013 | |||
| Voorganger | Hans-Jürgen Fip | |||
| Opvolger | Wolfgang Griesert | |||
| ||||
Boris Ludwig Pistorius (Osnabrück, 14 maart 1960) is een Duitse politicus namens de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD). Sinds 19 januari 2023 is hij bondsminister van Defensie in het kabinet-Scholz. Eerder was hij onder meer burgemeester van zijn geboortestad Osnabrück (2006–2013) en minister in de regering van Nedersaksen (2013–2023).
Biografie
Boris Pistorius werd geboren in 1960 en groeide op als middelste van drie broers. Hun moeder, Ursula Pistorius, was namens de sociaaldemocratische SPD actief als gemeenteraadslid in Osnabrück (1972–1996) en parlementslid in de Landdag van Nedersaksen (1978–1990). In 1976 sloot de toen 16-jarige Boris zich ook aan bij deze partij.
Na het behalen van zijn Abitur (1978) en het voltooien van zijn dienstplicht (begin jaren tachtig) studeerde Pistorius rechtswetenschap aan de universiteiten van Osnabrück, Münster en Angers. Tussen 1991 en 1996 was hij werkzaam als referent van Gerhard Glogowski, destijds de minister van Binnenlandse Zaken en viceminister-president in de regering van Nedersaksen.
Burgemeester en deelstaatminister
In navolging van zijn moeder werd Pistorius in 1996 gekozen in de gemeenteraad van Osnabrück. Tien jaar later, in november 2006, volgde zijn benoeming tot Oberbürgermeister van de stad, nadat hij tussen 1999 en 2002 al locoburgemeester was geweest. Pistorius begon in 2011 aan een tweede ambtstermijn als burgemeester, maar trad in februari 2013 af om zitting te nemen in de Nedersaksische deelstaatregering. Als minister van Binnenlandse Zaken diende hij vervolgens in het kabinet van minister-president Stephan Weil. Tweemaal (in 2017 en 2022) werd hij in deze functie herbenoemd. Bij de deelstaatverkiezingen van 2017 werd Pistorius bovendien voor het eerst verkozen in de Landdag van Nedersaksen.
In 2019 deed Pistorius een gooi naar het federale voorzitterschap van de SPD. Hij vormde hiervoor een duo met Petra Köpping, minister in de regering van Saksen. Met 14,4% van de stemmen slaagden ze er echter niet in het partijleiderschap te veroveren.
Bondsminister van Defensie
In januari 2023 werd Pistorius benoemd tot bondsminister van Defensie in het kabinet-Scholz. Hij nam daarmee de plaats in van zijn partijgenoot Christine Lambrecht, die na hevige kritiek het veld had moeten ruimen.[1][2] Vanwege zijn overstap naar de landelijke politiek legde Pistorius zijn taken in Nedersaksen neer.
Als minister van Defensie pleitte Pistorius ervoor om, na jarenlange bezuinigingen, de Duitse strijdkrachten fors te versterken. Hiervoor werd honderd miljoen euro uitgetrokken.[3] Tegelijkertijd werden onder zijn leiding miljarden aan militaire hulp geschonken aan Oekraïne, om zich te kunnen verdedigen in de oorlog tegen Rusland.[4] In 2024 diende Pistorius met succes een voorstel in voor een herinvoering van de Duitse dienstplicht, zij het op vrijwillige basis.[5]
Tijdens zijn ministerschap werd Pistorius in verschillende opiniepeilingen uitgeroepen tot de populairste politicus van Duitsland. In aanloop naar de vervroegde Bondsdagverkiezingen van 2025 werd door sommige SPD-leden dan ook gepleit om hem, ten koste van de impopulaire bondskanselier Olaf Scholz, als kanselierskandidaat naar voren te schuiven.[6] Pistorius stelde zich hier echter niet voor beschikbaar en sprak zijn steun uit voor Scholz.
Huwelijken en gezin
Pistorius heeft twee dochters uit zijn eerste huwelijk met Sabine Pistorius (geboortenaam Hess), die in 2015 overleed. Tussen 2016 en 2022 had hij een relatie met Doris Schröder-Köpf. In 2023 trouwde hij met politicologe Julia Schwanholz.
- ↑ "Pistorius wird neuer Verteidigungsminister", sBundesregierung, 17 januari 2023. Gearchiveerd op 18 januari 2023. Geraadpleegd op 17 januari 2023.
- ↑ "Pistorius wird neuer deutscher Verteidigungsminister", orf.at, 17 januari 2023. Gearchiveerd op 17 januari 2023. Geraadpleegd op 17 januari 2023.
- ↑ Ervaren Boris Pistorius (SPD) is nieuwe Duitse minister van Defensie (NOS, 17 januari 2023)
- ↑ In Duitsland is het leger opnieuw "in": hoe Oekraïne Duitsland heeft veranderd (VRT Nieuws, 11 mei 2024)
- ↑ Duitse regering hervormt militaire dienst wegens actuele dreiging (Het Laatste Nieuws, 6 november 2024)
- ↑ Steeds luidere oproep aan Scholz om plaats te maken voor populaire minister (NOS, 20 november 2024)
