Berthe Centner
| Berthe Centner | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Jane Elisa Bertha Centner | |||
| Geboren | Dison, 8 november 1866 | |||
| Overleden | Brugge, 2 mei 1950 | |||
| Geboorteland | België | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer | |||
| ||||
Jane Elisa Bertha (Berthe) Centner (Dison, 8 november 1866 – Brugge, 2 mei 1950) was een Belgisch beeldhouwer.[1]
Leven en werk
Berthe Centner was een dochter van industrieel Charles Louis Robert Centner (1833-1911) en Anne Marie Korr (1836-1910).[2] Ze groeide op in een niet onbemiddeld gezin. Haar vader nam onder meer het initiatief voor het oprichten van de lokale Kamer van Koophandel, een gymnastiekvereniging, liefdadigheidsinstellingen voor volksspelen en het welzijn van kinderen en een beroepsschool voor meisjes. De Rue Robert Centner in Verviers is naar hem vernoemd.[3]
Het is niet zeker van wie Berthe Centner haar artistieke opleiding kreeg. Ze beeldhouwde bustes, composities en figuren[1] en was lid van de Cercle des Beaux-Arts in Luik. Centner exposeerde haar werk onder meer tijdens de wereldtentoonstelling van 1910 in Brussel,[4] de wereldtentoonstelling van 1913 in Gent en nam naast Hélène Cornette, Alice Hölterhoff-de Harven en Juliette Samuel-Blum deel aan De Hedendaagsche Vrouw (1914) in Antwerpen,[5][6] verder nam ze deel aan salons in Bergen en Brussel. Op de driejaarlijkse tentoonstelling van de Koninklijke Maatschappij tot aanmoediging der Schoone Kunsten in Antwerpen (1911) toonde ze haar buste Résignation.[7] In 1912 werd in Luik een tentoonstelling gehouden over prentkunstenaar Gilles Demarteau (1722-1776). De gipsen buste die Centner van hem maakte werd door de stad Luik aangekocht en is opgenomen in de collectie van het Museum voor Schone Kunsten. Er werd al in hetzelfde jaar gesproken over het plaatsen van een exemplaar in de openbare ruimte,[8] maar pas in 1923 werd een bronzen afgietsel in het Parc de la Boverie geplaatst.[9] Een buste die ze van haar vader maakte, werd in 1912 geplaatst op de binnenplaats van de door hem opgerichte École Professionnelle de Filles.[10]
Enkele werken
- 1911 buste Résignation
- 1912 bronzen buste van Robert Centner, geplaatst op de binnenplaats van de École Professionnelle de Filles (later Institut provincial d'enseignement secondaire de Verviers) in Verviers
- 1912/1923 buste van Gilles Demarteau, Luik
- bronzen buste van een oude vrouw[11]
- ↑ a b Paul Piron (2016) De Belgische beeldende kunstenaars van de 19e tot de 21e eeuw. Brussel: Ludion. ISBN 9789491819643. p. 333.
- ↑ Burgerlijke stand van Dison: geboorten 1866, akte 368.
- ↑ "Centner (rue Robert)", rues de Verviers.
- ↑ Marjan Sterckx (2011) "Sculpturen door vrouwen in de publieke ruimte: de casus Brussel", Revue belge d'Archéologie et d'Histoire de l'Art, LXXX, 2011, 1.
- ↑ A. van den Eynden (2006). Het forum van 'De Hedendaagsche Vrouw' te Antwerpen (1914). Het verhaal van de exposerende beeldhouwsters: Juliette Samuel-Blum, Henriette Calais, Berthe Centner, Hélène Cornette en Alice Hölterhoff-de Harven. Masterthesis Katholieke Universiteit Leuven.
- ↑ Imogen Hart en Claire Jones (2020) Sculpture and the Decorative in Britain and Europe: Seventeenth Century to Contemporary. New York: Bloomsbury Publishing. ISBN 9781501341250.
- ↑ Cor Engelen en Mieke Marx (2002) Beeldhouwkunst in België vanaf 1830. Brussel: Algemeen Rijksarchief en Rijksarchief in de provinciën, Studia 90. Volume I, p. 221.
- ↑ "Memento des salons", in La Belgique artistique et littéraire, tome 28 (n° 82-84), juli-september 1912. p. 113.
- ↑ "Buste Gilles Demarteau", Connaître la Wallonie.
- ↑ "Faits divers", Wallonia, chronique de la Sociète les amis de l'art Wallon. p. 632.
- ↑ Lien Van de Woestyne (2011) De representatie van de vrouw in de oeuvres van de Belgische kunstenaressen uit de lange negentiende eeuw (1789-1914. Masterproef, Universiteit Gent.
