Bariumoxide

Bariumoxide
Bariumoxide
Algemeen
Molecuul­formule BaO
IUPAC-naam bariumoxide
Molmassa 153,3264 g/mol
SMILES
O=[Ba]
InChI
1S/Ba.O
CAS-nummer 1304-28-5
EG-nummer 215-127-9
PubChem 62392
Wikidata Q408892
Beschrijving Witte vaste stof
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
CorrosiefToxisch
Gevaar
H-zinnen H301 - H314 - H332
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 5,7 g/cm³
Smeltpunt 1923 °C
Kookpunt ± 2000 °C
Goed oplosbaar in water
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Bariumoxide (BaO) is het oxide van barium. Het is een niet-ontvlambare witte vaste stof met een kubische kristalstructuur, die goed oplost in water onder vorming van bariumhydroxide:

Bariumoxide is bijgevolg een basevormend oxide. Met een overmaat water ontstaat barietwater.

Synthese

Bariumoxide kan bereid worden door thermolyse van bariumcarbonaat:

Het kan ook rechtstreeks bereid worden door oxidatie van barium met dizuurstof:

Toepassingen

Bariumoxide werd vroeger toegepast als bekleding van de kathode in vacuümbuizen om de elektronenemissie te bevorderen.[1] Het wordt ook in plaats van lood(II)oxide gebruikt als toevoeging in kristalglas.[2] Daarnaast wordt Bariumoxide ook gebruikt als adsorbens in industriële toepassing.[3] Bariumoxide is ook een veel gebruikte basische katalysator.[3] De katalytische werking van Bariumoxide kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor de foto-afbraak van kleurstoffen en de productie van biodiesel.[4] [5]

Toxicologie en veiligheid

De reactie met vocht maakt bariumoxide geschikt als vochtabsorptiemiddel maar hierbij komt ook veel hitte vrij.[6] Dit levert dan ook meteen een gevaar voor de gezondheid. De basische en adsorberende eigenschappen zorgen ook voor irritatie van de ogen, huid en luchtwegen.[6] Na reactie met water zijn de gevaren van de stof identiek aan het dan gevormde bariumhydroxide. Eenmaal ingenomen kan het misselijkheid en diarree veroorzaken.[7] Daarnaast kan bariumoxide verlamming en hartritmestoornissen veroorzaken.[7] De lethale dosis is 1 tot 15 gram.[8] Als het middel is ingenomen dient men direct in te grijpen.[9] Patiënten die de eerste paar dagen na te hoge blootstelling overleven, worden na stopzetting van de te hoge blootstelling wel verwacht om snel te herstellen.[9]

De stof levert zelf geen ontploffingsgevaar maar kan wel toxische gassen vrijzetten bij brand.[10] Daarnaast reageert bariumoxide zelf wel hevig met water waarbij opnieuw toxische gassen kunnen worden vrijgezet.[10]

  • (en) Gegevens van bariumoxide in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA
  • (en) MSDS van bariumoxide