At-Tuwani

At-Tuwani, maart 2021

At-Tuwani (Arabisch: التواني) is een klein dorp in Masafer Yatta in de heuvels ten zuiden van Hebron, in het gouvernement Hebron op de Westelijke Jordaanoever van Palestina. Het dorpje ligt ten zuid-oosten van Yatta. In 2017 had het dorpje 194 inwoners.[1] De bevolking van de dorpjes in Masafer Yatta bestaat merendeels uit schaapherders en boeren.

In een publicatie met een overzicht van een serie onderzoeken in Palestina, Survey of Western Palestine (1883), wordt de plaats Khurbet Tûãny beschreven:

Khurbet et Tuany (L x). — Foundations and walls; a circular masonry well, and rock-cut tombs now blocked. A lintel stone 6 feet long was found with a winged tablet on it. Near the ruin was a round olive-press, 7 feet diameter, 10 inches deep, with a rim 5 inches thick. It was cut in a sort of sunken platform of the live rock, with a socket for a pole or pillar sunk in the centre of the press.[2]

Basel Adra, een van de regisseurs van de met een Oscar bekroonde film/documentaire No Other Land (2024), woont in At-Tuwani. De film is in Masafer Yatta opgenomen en toont het leven van de bewoners daar onder de militaire bezetting en kolonisatie van Israël.

Bezetting door Israël

Na de Zesdaagse oorlog in 1967 werd de Westelijke Jordaanoever door Israël militair bezet en worden er Israëlische nederzettingen en buitenposten/outposts gebouwd. Rondom de dorpjes in Masafer Yatta zijn nederzettingen gebouwd van waaruit extremistische, nationalistische religieus-zionistische kolonisten de herders en de inwoners van de dorpjes regelmatig aanvallen. Veelal gewapend met stokken en honden. Israëlische soldaten laten de kolonisten hun gang gaan. De aangevallen Palestijnen worden daarna meestal gearresteerd. In maart 2018 bijvoorbeeld hield een groep van zo'n 30 kolonisten, onder bescherming van Israëlische soldaten, een rooftocht met vernielingen door At-Tuwani en probeerde de moskee in At-Tuwani in brand te steken. De dag daarop kwamen ze terug.[3]

Zie ook

Dit artikel is uitgegeven door Wikipedia. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.