Abt Manasses van Sint-Winoksbergen
| Abt Manasses van Sint-Winoksbergen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Orde | Benedictijnen | |||
| ||||
Manasses was de abt van de abdij van Sint-Winoksbergen van 1078 tot en met 1083. Hij was gerekruteerd uit de abdij van Saint-Airy (Verdun).
Verkiezing
In 1078 benoemde Robrecht I, graaf van Vlaanderen, Manasses tot de nieuwe abt van Sint-Winoksbergen. Dit gebeurde nadat diens voorganger, abt Ermenger, door de Concilie van Poitiers (1078) ontzet was wegens simonie.[1] Deze benoeming vond plaats op verzoek van Odfrid, prior en oprichter van de abdij van Waten en met goedkeuring van de aartsbisschop van Vienne.[2] Manasses’ benoeming gebeurde eerder toevallig. Bovendien was hij een mogelijke oplossing voor een eventuele machtsstrijd tussen de graaf en de betrokken clerici.[3]
Controverse
Het bisdom Terwaan, waar de abdij van Sint-Winoksbergen deel van uitmaakte, werd in de elfde eeuw onderworpen aan de Gregoriaanse hervorming. Dit gebeurde door middel van bullen van Paus Gregorius VII.[2]
Manasses werd echter niet algemeen erkend als een hervormer en zijn benoeming leidde tot verzet bij de monniken van de abdij van Sint-Winoksbergen.[1] Dit kwam omdat hij de geloofsleer van Cluny nooit heeft willen toepassen. Zoals vele andere abten rond die tijd respecteerde Manasses de leer wel, maar achtte hem moeilijk toepasbaar op zijn klooster. Er zullen zeker elementen uit Cluny zijn overgenomen, maar de volledige leer is niet overgenomen in de abdij.[4] Een deel van de monniken deed vervolgens beklag bij bisschop Hubertus van Terwaan, waar de abdij van Sint-Winoksbergen deel van uitmaakte. Bovendien weigerde deze, net zoals de pauselijke legaat Hugo van Die Manasses te wijden.[1] Dit was omdat Manasses niet tot het bisdom behoorde.[5] Niettemin leidde dit verzet tot niets en kreeg Manasses de goedkeuring van Rome om abt te worden van de abdij.[1]
Afzetting
Tijdens een conflict tussen de graaf van Vlaanderen Robrecht I en paus Gregorius VII omwille van een meningsverschil over simonie, volgde Mannases de bevelen van de paus om Lambertus I niet te erkennen als bisschop van Terwaan. Tevens was het verzet tegen Manasses onder de monniken van Sint-Winoksbergen nog steeds aanwezig in de abdij. Dit leidde er uiteindelijk toe dat graaf Robrecht I in 1083 Manasses uit zijn ambt ontzette.[6] Na zijn ontslag keerde Manasses terug naar Verdun waar hij uiteindelijk ook zal sterven. Na zijn ambt volgde Abt Ingelbert hem op.[1]
- ↑ a b c d e (en) Vanderputten, Steven (2012). Crises of cenobitism: abbatial leadership and monastic competition in late eleventh-century Flanders. English Historical Review 2012
- ↑ a b (en) Meijns, Brigitte (2018). Papal bulls as instruments of reform: the reception of the protection bulls of Gregory VII in the dioceses of Liège and Thérouanne (1074–1077). Church History 2018
- ↑ (fr) Besseyre en Poilpré (1 juli 2014). L'écrit et le livre peint en Lorraine, de Saint-Mihiel à Verdun (IXe-XVe siècles): Actes du colloque de Saint-Mihiel (25-26 octobre 2010). Brepols, p. 187-188.
- ↑ (fr) Verlinden, Charles (1935). Robert Ier Le Frison, Comte De Flandre: Étude D'histoire Politique. De Sikkel, p. 135.
- ↑ (fr) Tock, Benoît-Michel (2010). L'élaboration des chartes épiscopales à Thérouanne au XIe siècle. Bulletin De La Commission Royale D'histoire 2010
- ↑ (fr) Poilpré en Besseyre (2015). L'écrit et le livre peint en Lorraine, de Saint-Mihiel à Verdun (IXe-XVe siècles). Brepols, 175–192.