Abraham Prins
| Abraham Prins | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Hoofdambt | Opperrabbijn | |||
| Religie | Jodendom | |||
| Gemeenschap | Asjkenazische Joden | |||
| Echte naam | Abraham Prins | |||
| Geboortedatum | 15 januari 1912 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Sterfdatum | 24 mei 1982 | |||
| Sterfplaats | Rehovot (Israël) | |||
| Spiritueel ambt | ||||
| Ambt | Opperrabbijn van Groningen | |||
| Periode | 1949-1952 | |||
| Voorganger | Simon Dasberg | |||
| Opvolger | - | |||
| Ander ambt | Opperrabbijn van Overijssel | |||
| Periode | 1950-1952 | |||
| Voorganger | Salomon Rodrigues Pereira | |||
| Opvolger | Aron Schuster | |||
| ||||
Abraham Prins (Amsterdam, 15 januari 1912 - Rehovot, 24 mei 1982[1][2]) was een Nederlands rabbijn en opperrabbijn van Overijssel en Groningen.[3]
Biografie
Abraham Prins werd in 1912 in Amsterdam geboren en genoot zijn onderwijs aan het Nederlands Israëlietisch Seminarium. Nadat hij daar was afgestudeerd studeerde hij verder voor sjocheet, ritueel slachter, en werd hoofd-sjocheet van Amsterdam.[4] Gedurende de Tweede Wereldoorlog was Prins betrokken bij het verzetsblad Hasjalsjèeleth, een jeugdkrant voor de Joodse jongeren in Nederland, die zich later ontwikkelde tot de behoudende religieuze jeugdbeweging Hasjalsjelet.[5] Hij studeerde klassieke letteren aan de Gemeentelijke Universiteit en werd in 1946 geordineerd tot rabbijn.[4]
Als rabbijn was Prins verbonden aan de Amsterdamse Lekstraatsynagoge en betrokken bij het Joodse onderwijs in de hoofdstad.[6] In 1949 volgde zijn benoeming tot opperrabbijn van het synagogale ressort Groningen, waarna een jaar later dat van Overijssel volgde.[4][7] Hij bleef echter in Amsterdam wonen in verband met zijn werkzaamheden in het onderwijs.
In augustus 1952 emigreerde Prins met zijn vrouw en vijf kinderen naar Israël. Na zijn vertrek uit Zwolle werd door de kerkenraad van het synagogale ressort Overijssel besloten de hoofdplaats te verplaatsen naar Enschede. Aron Schuster werd daar in 1954 benoemd tot de nieuwe opperrabbijn.[8] In Groningen werd geen opperrabbijn meer aangesteld.[9]
Abraham Prins werd in Israël directeur van de Mizrachitische school voor orthodox-zionistisch onderwijs in Rehovot.[3] Hij overleed daar op 70-jarige leeftijd en werd begraven op de Joodse begraafplaats.[10]
- ↑ Archiefkaarten. Stadsarchief Amsterdam (15 januari 1912). Geraadpleegd op 15 juni 2025.
- ↑ "Familiebericht", Nieuw Israëlietisch Weekblad, 28 mei 1982. Geraadpleegd op 15 juni 2025.
- ↑ a b "Rabbijn Prins naar Israël", Trouw, 19 augustus 1952. Geraadpleegd op 15 juni 2025.
- ↑ a b c "Opperrabbijn A. Prins", Nieuw Israëlietisch Weekblad, 27 mei 1949. Geraadpleegd op 15 juni 2025.
- ↑ M. Gerstenfeld, W. Cohen-Wierda, Hasjalsjelet. Veerkracht - online platform over de Joodse jeugdbeweging in het Nederland van kort na de Tweede Wereldoorlog (2019). Geraadpleegd op 16 juni 2025.
- ↑ "Joodse Gemeente Amsterdam- afdeling Onderwijs", Nieuw Israëlietisch Weekblad, 22 augustus 1947. Geraadpleegd op 16 juni 2025.
- ↑ "Afscheidsavond opperrabbijn Prins", Nieuw Israëlietisch Weekblad, 15 augustus 1952. Geraadpleegd op 16 juni 2025.
- ↑ "Het opperrabbinaat van Overijssel", Twentsch Dagblad Tubantia, 16 juni 1954. Geraadpleegd op 15 juni 2025.
- ↑ "Joden in Groningen", Groninger Archieven. Geraadpleegd op 15 juni 2025.
- ↑ "Opperrabbijn Prins overleden", Nieuw Israëlietisch Weekblad, 18 juni 1982. Geraadpleegd op 15 juni 2025.
| Voorganger: S. Dasberg |
Opperrabbijn van Groningen 1949-1952 |
Opvolger: - |
| Voorganger: S. Rodrigues Pereira |
Opperrabbijn van Overijssel 1950-1952 |
Opvolger: A. Schuster |