2,2-dimethylpropan-1-ol
| 2,2-dimethylpropan-1-ol | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van
| ||||
| ||||
Ball en stick model
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | ||||
| IUPAC-naam | 2,2-Dimethylpropan-1-ol | |||
| Andere namen | tert-Butyl carbinol tert-Butylmethanol Neoamyl alcohol Neopentanol[1] | |||
| Molmassa | 88,150 g/mol | |||
| SMILES | CC(CO)(C)C
| |||
| InChI | 1/C5H12O/c1-5(2,3)4-6/h6H,4H2,1-3H3
| |||
| CAS-nummer | 75-84-3 | |||
| PubChem | 6404 | |||
| Wikidata | Q3270847 | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H226 - H228 - H319 - H332 - H335 | |||
| P-zinnen | P210 - P233 - P240 - P241 - P242 - P243 - P261 - P271 - P280 - P303+P361+P353 - P304+P340 - P305+P351+P338 - P370+P378 - P403+P233 - P403+P235 - P405 - P501 | |||
| EG-Index-nummer | 200-907-3 | |||
| VN-nummer | 1325 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Dichtheid | (20°C) 0,812 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | 52,5 °C | |||
| Kookpunt | 113,5 °C | |||
| Vlampunt | 37 °C | |||
| Oplosbaarheid in water | 36 g/L | |||
| Thermodynamische eigenschappen | ||||
| ΔfH |
-399,4 kJ/mol | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
2,2-Dimethylpropan-1-ol, triviaal ook bekend onder de naam neopentylalcohol, is een chemische verbinding met de formule . De stof is vast en kleurloos. Het is een van de acht isomeren van pentanol.
Synthese
2,2-Dimethylpropan-1-ol kan bereid worden uit het hydroperoxide van diisobutyleen.[2] Een andere syntheseroute gaat uit van 2,2-dimethylpropaanzuur dat gereduceerd wordt met lithiumaluminiumhydride. 2,2-Dimethylpropan-1-ol is voor het eerst beschreven in 1891 door L. Tissier, die een mengsel van 2,2-dimethylpropaanzuur en 2,2-dimethylpropaanzuurchloride reduceerde met natriumamalgaam.[3]
Reacties
2,2-Dimethylpropan-1-ol kan omgezet worden in het overeenkomstige jodide (1-jood-2,2-dimethylpropaan) in een reactie met trifenylfosfiet en joodmethaan:[4]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Neopentyl alcohol op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) Lide, David R. (1998). Handbook of Chemistry and Physics, 87. CRC Press, 3-228, 5-42, 8-102, 16-22. ISBN 0-8493-0594-2.
- ↑ (en) Joseph Hoffman (1960). Neopentyl Alcohol. Organic Syntheses 40, pag.: 76. DOI: 10.15227/orgsyn.040.0076.
- ↑ Comptes Rendus, 1891, 112, p. 1065
- ↑ H. N. Rydon (1971). Alkyl Iodides: Neopentyl Iodide and Iodocyclohexane. Organic Syntheses 51, pag.: 44. DOI: 10.15227/orgsyn.051.0044.



