Èta

Grieks alfabet
Α	α	alfa	Ν	ν	nu
Β	β	bèta	Ξ	ξ	xi
Γ	γ	gamma	Ο	ο	omikron
Δ	δ	delta	Π	π	pi
Ε	ε	epsilon	Ρ	ρ	rho
Ζ	ζ	zèta	Σ	σς	sigma
Η	η		Τ	τ	tau
Θ	θ	thèta	Υ	υ	ypsilon
Ι	ι	jota	Φ	φ	phi
Κ	κ	kappa	Χ	χ	chi
Λ	λ	lambda	Ψ	ψ	psi
Μ	μ	mu	Ω	ω	omega
Verouderde letters
Ϝ	ϝ	digamma	Ϸ	ϸ	sho
Ϛ	ϛ	stigma	Ϙ	ϙ	qoppa
Ͱ	ͱ	heta	Ϡ	ϡ	sampi
Ϻ	ϻ	san

De èta, hoofdletter Η, onderkast η, Grieks ήτα, is de zevende letter van het Griekse alfabet. η´ is het Griekse cijfer voor 8, ,η voor 8000.

De èta kwam uit het Fenicische alfabet, van de letter , ḥēth. De èta werd in het Oudgrieks als /ɛː/ uitgesproken, maar klinkt in het Nieuwgrieks als /i/. Letters die uit de èta voortkwamen waren de letter H van het Latijns alfabet en de И van het Cyrillische alfabet.

• In de natuurkunde wordt deze grootheid gebruikt om een rendement aan te duiden.
• In de geologie en de scheikunde wordt er ook de viscositeit mee aangeduid.
• In lambdacalculus wordt met een η-conversie uitgedrukt dat een expressie equivalent is met een functie. Bijvoorbeeld: (λx. F x) → F. Dit mag alleen als F een functie is en x niet vrij bevat.
• In de economie wordt er de flexibiliteit van de prijs met betrekking tot de hoeveelheid mee aangeduid.

De Η en η zijn in 1993 toegevoegd aan de Unicode 1.0 karakterset. In Unicode vindt men Η onder het codepunt U+0397 (hex) en η onder U+03B7.

In HTML kan men voor Η de code Η gebruiken, en voor η η.